وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ «و در راه خدا، انفاق کنید و (با ترک انفاق) خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید و نیکی کنید که خداوند، نیکوکاران را دوست می دارد».
قرآن کریم به عنوان کتاب راهنما و هدایت بشریت بر یکی از ارکان و اصول مهم انسانیت یعنی همدردی و همراهی و کمک به یکدیگر تاکید داشته و این مطلب در زندگی آدمی بسیار حائز اهمیت است و از این رو باید یکی از شاخصه های بشر را همین مسئله دانست.
سبب نجات از مفاسد
مسئله انفاق در همین راستا و برای رسیدن به جایگاه والای انسانی است که در عرصه های مادی و معنوی به آن پرداخته شده و در آموزه های دین نیز مکرر به عنوان یک رفتار خداپسندانه یادشده است.
آیه ۱۹۵ سوره بقره بیانگر این حقیقت است که انفاق به طور کلی سبب نجات جامعه از مفاسد کشنده ای است که اگر به آن توجه نشود، نه تنها در یک محدوده اجتماعی خرد بلکه در حد و مرزهای وسیع تری، آثار نامطلوبی برجا می گذارد.
وقتی مسئله انفاق در مسیر فراموشی قرار بگیرد و ثروت و مال در دست عده ای اندک از افراد جامعه باشد و از سوی دیگر، هنگامی که اقشار محروم و مستضعف زیاد باشند، بدون شک چنین جامعه ای به سعادت نرسیده و نمی توان برای آن «مدینه ای فاضله» ترسیم کرد.
از طرف دیگر، چنین برخورد و اتفاقی موجب می شود که جامعه کم برخوردار و محروم به آتشی تبدیل شود که خشک و تر را با هم بسوزاند و در نهایت هلاکت همگانی پیش آید؛ مسئله ای که در خرد و کلان جوامع پیشین با ثبت تاریخ بیان شده و نسبت به آن هشدار داده شده است. البته این یک روی سکه است که با نگاه مادی قابل هضم می باشد و روی دیگر سکه نیز فضای معنوی است که اهل دین و دغدغه مندان انسانیت به هر کار خیری دست می زنند و اهمیت آن را کاملا درک می کنند.
مفید برای ثروتمندان
در واقع، نفقه دادن و انفاق قبل از آنکه برای محرومان مفید باشد به نفع ثروتمندان است. این نکته را امیرمؤمنان، حضرت علی(علیه السلام) اینگونه بیان می فرمایند که «حصّنوا أموالکم بالزّکاة». اموال خویش را با دادن زکات حفظ کنید.
شاید در شرایط عادی بیان این مسئله که انفاق، حتی در عرصه مادیات، چه کمک بزرگی است، کار دشواری بود اما بدون تردید، وضعیت مواجهه با بیماری ویروس کرونا و کوئید ۱۹ ذهن خیلی از افراد جامعه را درگیر این ماجرا کرده که باید برای کسانی که دست شان تنگ است و دچار گرفتاری بیشتر مادی شده اند، اقدامی انجام داد؛ امر مهمی که اخیرا رهبر معظم انقلاب نیز به آن اشاره کردند. مسئله ای که در آستانه ماه مبارک رمضان که ماه بندگی، انفاق، محبت و همنوع دوستی است، بسیار ارزشمندتر و گرانبهاتر می باشد.
رزمایش مواسات و کمک مومنانه
حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای مدظله العالی در همین زمینه می فرمایند: عدّهای هستند که در این شرایط و در این اوضاع حقیقتاً زندگیشان به سختی قابل گذران است و نمی توانند زندگی معمولیِ عادیِ خودشان را اداره کنند؛ مردمی که دستشان باز است و توانایی دارند بایستی در این زمینه فعّالیّت وسیعی را شروع کنند. در صلوات شریف «شَجَرَةُ النُّبُوَّة» می خوانیم: وَ ارزُقنی مُواساةَ مَن قَتَّرتَ عَلَیهِ مِن رِزقِکَ بِمَا وَسَّعتَ عَلَیَّ مِن فَضلِکَ ... وَ اَحیَیتَنی تَحتَ ظِلِّک؛ (۱۴) یعنی این یکی از کارهای لازمی است که بایستی انجام بگیرد؛ به خصوص که ماه رمضان در پیش است. ماه رمضان، ماه انفاق است، ماه ایثار است، ماه کمک به مستمندان است؛ چه خوب است که یک رزمایش گستردهای در کشور به وجود بیاید برای مواسات و همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان و فقرا که این اگر اتّفاق بیفتد، خاطرهی خوشی را از امسال، در ذهن ها خواهد گذاشت. ما برای اینکه ارادتمان به امام زمان ثابت بشود، بایستی صحنهها و جلوههایی از جامعهی مهدوی را خودمان به وجود بیاوریم که عرض کردیم، جامعهی مهدوی، جامعهی قسط و عدل است و جامعهی عزّت است، جامعهی علم است، جامعهی مواسات و برادری است؛ اینها را بایستی ما در زندگی خودمان تحقّق ببخشیم، به قدر امکان خودمان؛ این ما را نزدیک می کند.
از این رو و بنا به حکم دینی و این دستور ولایی، حوزه علمیه خراسان در قابل خدمات اجتماعی به صحنه آمده و با برنامه ریزی و مدیریت کار، بر آن شده تا ضمن دریافت کمک های مومنان برای افراد مستمند و کم برخوردار، در این زمینه با یاری و همراهی طلاب جهادگر اقلام مورد نیاز را تهیه و توزیع نماید.
انتهای پیام /
نظر شما